Bir Başka Çocuk
Vietnamlı çocuk,
Gözlerinde o çocuksu bakışlar,
Yüzünde o aydınlık, o neşe yok
Kaşların hep böyle çatık, ellerin kenetli
Davranışlarında o rahatlık, o huzur yok
Kauçuk yatakta değil,
Pirinç tarlasında doğdun
Ninnilerle uyumasını değil
Mitralyöz sesleriyle uyanmasını öğrendin
Toplarla, balonlarla oynamasını değil
Kara tabancayla kurşun atmayı
Kazmayla kürekle plajda kum eşelemeyi değil
Babana, amcana mezar kazmayı öğrendin
Seksek oynamayı, birdirbir atlamayı değil
Kıyasıya vurmayı, vuruşmayı
İntikam almayı, kin tutmayı
Yaşamak için yaşatmamayı belledin.
s.67
Roman, şiir, belgesel tadında, çok etkilendim.
Devam edeceği için, şimdilik yorumları kapadım.
