"1 Eylül Dünya Barış Günü"

Hepimizin isteği ve temennisi "Barış"ın dünyayı kucaklamasıdır. Ancak güç odakları bizi uyuşturarak, ideolojik bir yanılsama ile daha çok para, daha çok güç elde etme istencini sürdürmeye devam eder. Bunu yaparken, ahlaki kavramlarla kendini meşrulaştırma yolunu seçer. Bunun da en belirli bağlayıcı seçenekleri olarak, "din" ve "eğitim" kurumları kullanılarak topluma şırınga eder. Yaşam hakkı gözardı edilerek, ölüm yüceltici bir belirleyici argüman olarak tek varoluş bilinci haline getirilir. Böylece postmodern milliyetçilik, egemen ideolojinin dayatmasıyla, barışın zıttı savaşı meşrulaştırıp, ölüm makinesinden sorumlu bir kahraman yaratmıştır.Her türlü çağdaş estetikten yoksun, ölümcül şovenist paradigma kan kusmaya hazır duruma gelmiştir. Artık savaş başlayabilir.

Savaş, sadece fiziki yapılmaz. Sovyetlerin dağılmasından sonra Nato ve Birleşmiş Milletler işlevini yitirmiş, üç beş emperyalist ülkenin güdümüne girerek, psikolojik / zihinsel savaşlara yönelmiştir. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nun her yıl 21 Eylül'de kutladığı ve Barış Çağrıları yapması kocaman bir palavra olmaktan öteye geçmez. Sizler bu satırları okurken, bir yerlerde fiziki savaşların ötesinde, psikolojik algı savaşları sonucu insanlar ölmeye devam etmektedir. İflas etmiş, kangreni kökünden kesip atamayan ve kendini revize edemeyen bütün ulus devletler, birkaç cılız sesin dışında bu savaşlara seyirci kalmaktadır. Tıpkı Yugoslavya, Afganistan, Irak, Libya, Suriye vb. ülkelerde olduğu gibi...

Zihinsel algılarıyla oynanmış ve geri kalmış bütün ülkelerde, "linç kültürü" ile yaratılmış güruhlar, emperyalistlerce kendi menfaatleri doğrultusunda bilinçli olarak oluşturulur. Kaç kadına, kıza tecavüz edilmiş, öldürülmüş, kaç adamın kafası kesilmiş, onlar için hiçbir önemi yoktur bunların. Aslolan hangi devletlerin istihbarat örgütlerine taşeron olarak kullanılacağı ve kendi reflekslerine ters düşen hangi hükûmetleri devireceği, önündeki konjonktürel süreç içinde satranç tahtasına yatırılır. 

Bağımsız bir rasyonalite üretmek ve dilini oluşturmak eğitim ve kültürle olabilir. Yoksa kendilerini Cennette hurilerin ağırlayacağına inandırılmış, inanmış kişileri sorunsallaştırmadan çareler üretmek, ancak özgür güçlü toplumların olmazsa olmaz kamusal düzen sorunudur. Bu da olabildiğince "eğitim", "tam bağımsızlık" ve "özgür düşünce" ile olasıdır. 

Nazi Almanyasının Polonya'ya saldırı tarihi 1 Eylül 1939'da gerçekleşmiştir. Bu açıdan eski Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği 1 Eylül'ü "Dünya Barış Günü" ilan etmiştir. 

Almanya'dan söz etmişken, Nazi Almanya'sına destek veren çok ünlü düşünür, filozof ve tıp adamları vardır. Bunların içinden Martin Heidegger gibi dahi bir filozofun, Hitlerin tuzağına düşmesine ve destek vermesine ne denebilir... Tıpkı bugün, muhalif basının üstüne giden muktedirlerin, yandaşlar tarafından desteklenmesi ve görmezden gelmesi gibi... Bu olguyu göz önünde bulundurarak, akıcı ve güzel konuşan her cahil aydına körü körüne inanmamak ve biat etmemek gerekir.

Mehmet Osman Çağlar