TAŞRA ÇOCUĞU

TAŞRA ÇOCUĞU 

Unutulmuş bir varoşun

Kıyı mahallesinde yaşayan

Bir taşra çocuğu tutkusuyla

Sevmiştim seni 

İmkânsız olduğunu bile bile

Sevmiştim seni 

Unutmak için

Kaçtığım diyarlar

Tanımadığım yabanlar

Gittiğim yollar

Yüksek merdivenler

Tek yön senin bahçen

Sana açılıyordu sevgili

Suyun çeliğini içiyordum gözlerimle

Durmadan şiirler yazıyordum hasretinle

Sevi ile okusaydın eğer

Seni darmadağan ederdi bu mısralar

Hiç okumadın.......... Biliyorum sevgili

Taşra çocuğu çekingenliğiyle

Cesaretimi toplayıp bir gün

Elimde dökülmekte olan bir nergisle,

Çiçek bahçenin kapısını çaldım

Sordum: "Aşk nedir..."

Epey bir güldün:

"Yitik bir kül ve bir hiç'sin

Paran yok ve çek git..."

Kapatırken bütün kapılarını

Kusura bakma

Ben yerimi bilemedim

Oysa canlı bir çiçek olsaydın bana

Üstüne titreyerek 

Ve her gün sulayarak

Daha da büyütürdüm seni

Ömürlük saksımın en değerli toprağında

Ben yitik bir taşra çocuğu

Sense imkânsızımsın benim...

---

Mehmet Osman Çağlar

15 Kasım 2016